Web Analytics Made Easy - Statcounter

خبرگزاری آریا- نشست صمیمی رئیس سازمان سینمایی کشور با مدیران سینماها و آموزشگاه‌ها، فیلمسازان و فعالان سینمایی استان خوزستان برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از اداره‌کل روابط عمومی سازمان سینمایی، این نشست در محل اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان برگزار شد و فعالان سینمایی استان مشکلات و نقطه نظرات خود را ارائه دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!


در ابتدای این نشست مدیرکل بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خوزستان گفت: بزرگترین گنج ما دفاع مقدس است که 80 درصد آن در خوزستان اتفاق افتاد.
سردار عبدالرضا مرادحاجتی اظهار کرد: امروز کنار گنج‌های بی‌مانندی هستیم که خوزستان به لنز، قلم و دوربین این افراد زنده است.
مدیر کل بنیاد حفظ آثار در نشر ارزش‌های دفاع مقدس خوزستان گفت: امسال ساخت دو فیلم «دست‌های ناپیدا» و «نبرد در مگاسیس» را که اسم آن به «فرمانده جندی شاپور» تغییر کرد، آغاز کرده‌ایم، اما فیلم «علی هاشمی» هنوز روی زمین مانده است.
وی خطاب به اهالی سینمای خوزستان عنوان کرد: در حوزه دفاع مقدس هرچه توان داشته باشیم در خدمت هنرمندان سینما می‌گذاریم.
مدیر کل بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خوزستان بیان کرد: یکی از دلایلی که سبب شده اکنون در این حوزه مشکلاتی داشته باشیم شاید به دلیل آن است که با هم نمی‌نشینیم و کمتر با یکدیگر صحبت می‌کنیم.
سردار حاجتی ادامه داد: یک استان صنعتی هستیم، اما هیچ‌گاه یک دست نبودیم که بتوانیم امکانات صنعتی را در اختیار هنر بگذاریم و از قاب دوربین، این را به دنیا نشان دهیم.
وی افزود: بزرگترین گنج ما دفاع مقدس است که 80 درصد آن در خوزستان اتفاق افتاد، اما من کمتر دیدم که کارگردانی در این حوزه به سراغ من بیاید، درد و دلی داشته باشد یا چیزی طلب کند.
مدیرکل بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس خوزستان تصریح کرد: در حوزه کودکان در بخش دفاع مقدس فقیر هستیم و نتوانستیم در این زمینه کار کنیم.

بیش از 50 درصد برنامه‌های سینمایی دولت سیزدهم به بار نشسته است
در ادامه این نشست محمد خزاعی ضمن مهم خواندن توجه به مسائل اقتصادی سینما بر لزوم تمرکز بر شاخصه‌ها و مختصات فرهنگی و معرفتی سینما تاکید کرد و گفت: باید بر مبانی محتوایی سینما تاکید و سینمای معرفت‌محور تقویت شود.
رئیس سازمان سینمایی کشور با بیان اینکه 233 سالن سینما در دولت سیزدهم به 570 سالن سینمای کشور اضافه شده است، افزود: تا پایان این دولت تعداد سالن‌های سینمایی کشور به 1000 سالن سینما می‌رسد که این امر یک رکورد محسوب می‌شود.
در ادامه خزاعی به مصوبه شورای عالی سینما برای برخورداری شهر‌های بالای 100 هزار نفر جمعیت از سالن سینما و برنامه‌ریزی‌های انجام شده در این زمینه، اشاره کرد.
وی رفع مشکلات سینمادارانی که چند سال اخیر به دلایل مختلفی همچون شیوع بیماری کرونا اشاره کرد و ادامه داد: با اقدامات انجام شده و برنامه‌ریزی‌های مختلف حدود 6 ماه است که آرامش بر سینمای ایران حاکم و بخشی از مشکلات این حوزه برطرف شده است و امروز می‌توان به توسعه سینما، تولید محتوا، حوزه بین‌الملل و جشنواره‌ها پرداخت.
خزاعی بر توجه به مسائل اقتصادی سینما باید بر مبانی محتوایی سینما و تقویت سینمای معرفت‌محور تاکید کرد.

بدنه سینمای حرفه‌ای کشور از تهران نیست
خزاعی پوست‌اندازی در سینمای کشور را منوط به توجه به سینمای استان‌ها دانست و عنوان کرد: بدنه سینمای حرفه‌ای کشور از تهران نیست بلکه اکثر هنرمندان و بزرگان سینمای کشور از شهرستان‌ها برخاسته و رشد کرده‌اند.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از هنرمندان خواست در جهت ارتقای سطح فرهنگی کشور در حوزه‌های مختلف همت خود را به کار ببندند.
وی لازمه فعالیت هنرمندان در استان‌ها و جلوگیری از مهاجرت آنان به تهران را، تحقق عدالت فرهنگی که بخشی از آن توزیع عادلانه امکانات و تجهیزات میان همه استان‌های کشور است عنوان کرد.
خزاعی یکی از دغدغه‌ها و اولویت‌های مهم سازمان سینمایی کشور را توجه جدی به استان‌ها برشمرد.
وی با بیان اینکه همه ظرفیت‌ها نباید در تهران متمرکز باشد، بیان کرد: 6 هزار هنرمند در خانه سینما عضو هستند، اما در مقابل20 هزار هنرمند در سراسر کشور در حوزه سینما فعال هستند از این رو ما خانواده سینمای ایران را 26 هزار نفر می‌دانیم که باید نگاه جامع و کاملی به همه این خانواده وجود داشته باشد، بر اساس همین دیدگاه نیز بخش عمده برنامه‌ها در سازمان سینمایی توجه به استان‌ها است.

تخصیص 70 درصد اعتبارت انجمن سینمای جوان ایران به استان‌ها
خزاعی گفت: انجمن سینمای ایران 70 درصد اعتبارات خود را به شهرستان‌ها اختصاص داده است و همچنین برای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و بنیاد سینمای فارابی، مدیر امور استان‌ها برای رسیدگی به استان‌ها و حمایت از فیلمسازان استانی اختصاص داده شده است.
وی مسئله تهیه‌کنندگی را یکی از چالش‌های استان‌ها عنوان کرد و توضیح داد: در این زمینه آیین‌نامه تهیه‌کننده استانی مدون شده و به زودی ابلاغ می‌شود که بر این اساس به تهیه‌کننده استانی مجوز داده می‌شود.
رئیس سازمان سینمایی کشور با اشاره به ساماندهی آموزشگاه‌های سینمایی سراسر کشور گفت: تدوین طرح درس، رتبه‌بندی، اعطای کارت صلاحیت تدریس و برگزاری نخستین جشنواره فیلم آموزشگاهی در سال جاری از جمله اقدامات انجام شده در این زمینه است.

به گفته وی تا پایان سال جاری تجهیزات مورد نیاز دفاتر سینمای جوان کشور خریداری و میان آن‌ها توزیع می‌شود و بنیاد ملی انیمشین نیز از سال آینده آغاز به کار خواهد کرد.
خزاعی از هنرمندان استانی خواست از نمایندگان مجلس استان خود بخواهند که بودجه استانی برای سینماگران مصوب کنند تا هر استان برای توسعه سینما، تولیدات سینمایی خود از بودجه مجزا برخوردار باشد.
رفع مسکن سینماگران، بیمه بازنشستگی، تقویت تشکل‌های صنفی در استان‌ها، توجه به حوزه بین الملل، تجهیز برخی زیرساخت‌ها، رفع مشکل تهیه کنندگی وئکارگردانی در استان‌ها، تخصیص بودجه حمایتی به فیلم‌های شهرستانی از دیگر مواردی بود که از سوی رئیس سازمان سینمای کشور به آن پرداخته شد.
وی اضافه کرد: در تمام مراکز حتی در حوزه زیرساخت توجه جدی به استان‌ها شده است، به طوری که همین الان در آستانه افتتاح 50 سینما در شهرستان‌ها هستیم که با کمک مستقیم خودمان انجام شده نه بخش خصوصی، این دستاورد‌ها مربوط به سفر‌های استانی بوده که در سال 1402 داشته‌ام.
رئیس سازمان سینمایی کشور اظهار کرد: در هر استانی که قول داده‌ام سینمای آن را افتتاح کنم یا زیرساخت انجام دهم، اکنون در مرحله افتتاح آن هستیم، اما قسمت شد که در اواخر سال 1402 به خوزستان سفر کنیم و امیدواریم تحقق وعده‌های ما در 1403 قطعاً انجام شود.
خزاعی عنوان کرد: مسئله دیگر که در استان‌ها دیدم و احساس کردم که در این مورد دچار مشکل هستیم، بحث تهیه‌کنندگی است. ما نمی‌توانیم بگوییم قرار است فیلم‌سازی در استان‌ها رونق گیرد بعد یک فیلم ساز مجبور شود به تهران مراجعه کند و درصد اعظمی از بودجه و اقتصاد خود را در اختیار یک تهیه‌کننده بگذارد تا در نهایت بتواند یک فیلم بسازد، در حالی که در استان‌ها به تهیه‌کننده‌های استانی اعتماد بیشتری دارند.
وی افزود: با شورای عالی تهیه کنندگان هماهنگی‌ها انجام شده فیلمی که در استان و دغدغه‌های استان باشد قطعاً مجوز داده خواهد شد پس این اقدام بزرگی در جهت تحقق گفته‌های بنده است.
رئیس سازمان سینمایی کشور با نقد شیوه ورود کارگردانان اول به سینما در گذشته خاطرنشان کرد: شیوه ورود به کارگردانی، پول محور و سرمایه محور بوده است، کارگردان‌ها باید سرمایه‌دار داشته باشند تا بتوانند فیلم تولید کنند و اصلاً به عنوان کارگردان جای این‌ها را ارزیابی نمی‌کردند، اما امروز بنیاد سینمای فارابی مجوز دارد، سایت جدا دارد، برای کسانی که می‌خواهند کارگردان اولی مجوز بگیرند و این ربط به سرمایه آن‌ها ندارد. بلکه آن‌ها ثبت نام می‌کنند، نمونه آثار می‌فرستند و در یک شورای تخصصی بررسی می‌شود اگر در مرحله اول امتیاز بیاورد مرحله دوم برای ساخت شروع می‌کنند.
خزاعی ادامه داد: سال گذشته بیش از 500 هنرمند مختلف از سراسر کشور ثبت نام کردند و بیش از 80 نفر پروانه کارگردانی اول گرفتند؛ لذا این‌ها اقداماتی است که در استان‌ها انجام می‌شود.
وی با بیان اینکه در آموزشگاه‌های سینمایی طرح درس نداشتند، تصریح کرد: هر آموزشگاهی برای خودش یک برنامه تدریسی داشت، اما اکنون طرح درس، رتبه‌بندی می‌شود و کارت سبز داده می‌شود که هیچ وقت در کشور این‌گونه نبوده است و هر کسی می‌آمد می‌توانست مدرس باشد بدون اینکه سابقه و رزومه آن بررسی شود.
رئیس سازمان سینمایی کشور ادامه داد: اکنون جشنواره آموزشگاه برگزار می‌شود، با نگاه جدید استعداد‌هایی داریم که نوپا و نوآموز هستند و در آموزشگاه‌ها فعالیت می‌کنند.
وی در خصوص شهر‌هایی که سینما ندارد بیان کرد: در شورای عالی سینما در 20 شهریور ماه مصوب شد تمام شهر‌های بالای 100 هزار نفر در سفر‌های استانی مصوب می‌شود که به هر استان مبلغ 30 تا 50 میلیارد تومان تسهیلات دهند، در صورتی که قبلاً این چنین نبوده است.
وی با اشاره به بحران‌ها و چالش‌ها از بدو ورود افزود: البته 6 ماه است که ما آرامش داریم یعنی از روزی که بنده وارد سینما شده‌ام هر روز بحران‌های متعدد داشته‌ایم و اکنون حل شده‌اند که ما می‌توانیم به تولید محتوا، مبانی توسعه، حوزه بین‌الملل، جشنواره‌ها و همه مبانی که در حوزه سینما نیاز داریم فکر کنیم.
خزاعی گفت: شاید شما دغدغه بیمه بازنشستگی را نداشتید، اما هنرمندانی داریم که بالای 60 سال سن دارند و حداقل بیمه در این سال‌ها برای آن‌ها رد شده است و تا به حال کسی فکری به حال آن‌ها نکرده، یک هنرمند برجسته تاریخ سینمای ایران که ما به آن افتخار می‌کنیم باید با حداقل حقوق پایه بازنشسته شود؟ لذا با تأمین اجتماعی جلساتی برگزار کردیم. منتظر یک لایحه هستیم تا مجوز بگیرند که ما بتوانیم در سه تا چهار سال آخر به هنرمند اجازه دهیم هر چقدر می‌خواهد پول بیمه‌اش را ارتقا دهد که با حقوق خوب بازنشسته شود؛ در واقع همه این کار‌ها به موازی در حال انجام شدن است.
رئیس سازمان سینمایی کشور خطاب به اهالی سینمای خوزستان عنوان کرد: دغدغه‌هایی که دارید همه محترم و درست است، در همه استان‌ها مطرح می‌شود، همه سرمایه‌های انسانی خوب هستند که این سال‌ها به این سرمایه‌ها کم توجهی شده، شاید من هم نتوانم همه چیز‌هایی که مد نظر شما است محقق کنم، ولی در حال حاضر می‌توانم چند وعده به شما بدهم.
خزاعی ادامه داد: وعده اول اینکه بعضی از زیرساخت‌ها را تجهیز کنم، دوم مشکل تهیه کنندگی و کارگردانی در استان‌ها را مرتفع کنم. وعده دیگر اینکه بنیاد پویانمایی تأسیس شود و شما بتوانید از آن بهره بگیرید، دیگر اینکه وجه صنفی در استان‌ها تقویت شود و مورد آخر، بحث تولید فیلم سینمایی است که خیلی از شما‌ها دغدغه آن را داشتید و بار‌ها آن را بیان کرده‌ایم که در همه استان‌ها مطرح می‌شود.
رئیس سازمان سینمایی کشور خطاب به اهالی سینمای خوزستان بیان کرد: از نماینده‌ها بخواهید بودجه‌های استانی مصوب کنند تا هر استان بودجه مجزا برای تولید و توسعه سینما داشته باشد. آن وقت مشکل همه شما مرتفع می‌شود و ما در تهران حق دخالت در این بودجه را نداریم.
گفتنی است در این سفر یک روزه به استان خوزستان، محمدرضا سوقندی مدیر کل امور حقوقی، عملکرد استان‌ها و مجلس سازمان سینمایی، یزدان عشیری مشاور رئیس سازمان و مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی و مهدی آذرپندار رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل انجمن سینمای جوانان رئیس سازمان سینمایی را همراهی کردند.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: محمد خزاعی نشر ارزش های دفاع مقدس خوزستان شود رئیس سازمان سینمایی کشور رئیس سازمان سینمایی کشور کل بنیاد حفظ آثار سینمای ایران آموزشگاه ها تهیه کنندگی سینمای کشور استان ها استان ها تهیه کننده سالن سینما انجام شده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۵۴۷۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از سینمای متفکر به فیلم های کمدی رسیدیم

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، وقتی عمیق و موشکافانه به موضوع نگاه کنیم، خواهیم دید تاثیر نامطلوب این ماجرا در دراز مدت به مراتب بیشتر از سودی است که حاصل سینما می‌شود؛ از گسترش نفوذ تفکر سرمایه‌داری تا محدود شدن سینمای ایران به ژانر کمدی ارائه تصویر نامناسب از سینمای ایران دردنیا و... بخشی از نتایج تبلیغات گسترده فیلم‌ها در شبکه‌های ماهواره است.

روزنامه اعتماد با محمدمهدی عسگرپور، رییس هیات‌مدیره خانه سینما در همین باره گفت‌وگویی انجام داده و نظرش را درباره تبلیغ فیلم‌ها در شبکه‌های ماهواره‌ای جویا شده است که ادامه می‌خوانید:

جناب عسگرپور! بحث درباره تبلیغات فیلم‌های سینمای ایران در شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان، به امروز و دیروز و امسال و پارسال مربوط نمی‌شود و اصلا نکته جدیدی در سینمای ایران نیست، اما همان‌طور که می‌دانید این موضوع از سال گذشته رویکرد جدیدی پیدا کرده است، نظر شما درباره این موضوع چیست؟

همان‌طور که اشاره کردید، بحث تبلیغات در شبکه‌های ماهواره‌ای قدمت دارد، قبل‌تر محدودیت زیادی روی این تبلیغات اعمال می‌شد اما در حال حاضر این محدودیت‌ها ظاهرا کمتر شده است، این موضوع از جایی شروع شد که تهیه‌کنندگان، تولیدکننده‌ها و پخش‌کننده‌ها احساس کردند از کانال‌های داخلی برای معرفی فیلم‌شان به جایی نمی‌رسند و نمی‌توانند از امکانات داخلی که در گذشته کارایی داشت بهره ببرند، امکانات داخلی در گذشته کارایی داشت و محدودیت کمتر داشت اما در حال حاضر کارایی خیلی کمی دارد و در عوض محدودیت زیادی دارد، پس تصمیم گرفتند برای تبلیغات فیلم‌شان به دنبال امکاناتی باشند که کارایی داشته باشد. اگر نمودار این اتفاق را رسم کنید خودتان متوجه می‌شوید مجموعه‌ای از عوامل
در کنار هم قرار می‌گیرد و دست به دست هم می‌دهد تا فیلمساز به شبکه‌های ماهواره‌ای پناه ببرد. رویکردی که قبل‌تر تجربه نشده در حال حاضر این است که سینماگران از صداوسیما به عنوان بازوی تبلیغاتی نمی‌توانند بهره ببرند، ضمن اینکه اقبال به شبکه‌های صداوسیما هم کم است وازطرفی صدا وسیما عمدتا محصولات خاصی مدنظر دارد و برای همان فیلم‌ها تبلیغ می‌کنند از امکانات شهری هم که هیچ کمکی به سینماگران نمی رسد، برای سینماگران تنها امکان معرفی فیلم‌شان کانال‌های ماهواره‌ای باقی می‌ماند.

انگار تبلیغ فیلم‌ها برای یک تعداد فیلم است‌.

نکته مهمی که نباید از نظر دور داشت این است که تبلیغات ماهواره برای یک تعداد فیلم کاربرد دارد و برای دیگر فیلم‌ها شاید موفقیتی نداشته باشد.انگار که در و تخته با هم جور شده باشند فیلم‌های پرمخاطب در این شبکه‌ها تبلیغ می‌شوند، البته بده و بستانی هم این وسط صورت می‌گیرد و راه برای تبلیغ فیلم‌های کمدی بیشتر باز می‌شود، اینکه این مسیر تا کی ادامه دارد و در ادامه به چه شکلی صورت می‌گیرد، نمی‌شود پیش‌بینی کرد امافارغ از کیفیتی که فیلم‌ها دارند که ماآنهارا د وست داشته باشیم یا دوست نداشته باشیم هراثری امکان تبلیغ باید داشته باشد. صاحب اثرباید مسیری را برای معرفی محصولش باز کند وقتی در داخل کشورمان بیشتر امکانات و درها به روی فیلم‌سازان بسته است و فضای تبلیغات فیلم‌ها در خدمت یکسری محصولات مختص حاکمیت است راه‌چاره‌ای برای فیلمسازان باقی نمی‌ماند. به‌رغم اینکه مدیران دولتی (سینما) جلسات مکرر با مسوولان رسانه ملی بگذارند و از جلسات‌شان عکس بگیرند و تفاهمنامه هم امضا کنند اما در عمل می‌بینیم این تفاهم‌ها اجرایی نشده کما اینکه الان تعاملات به صفر نزدیک است.

بحث خروج سرمایه از کشور و هزینه‌ای که برای شبکه‌های ماهواره می‌شود دراین مسیر چقدر اهمیت دارد.

حتما موضوع مهمی است، حتما اگر تهیه‌کنندگان سینمای ایران امکانات داخلی کارآمد برای‌شان فراهم می‌شد، فضای داخل کشور را به تبلیغات در رسانه‌های خارج ترجیح می‌دادند. وقتی مجاری تبلیغ در داخل بسته و بی‌کیفیت می‌شود و از سوی دیگرتبلیغات در شبکه‌های ماهواره‌ای هزینه کمتر و کارایی بیشتر را متوجه صاحب اثر می‌کند، سینماگر خود به خود به خارج از کشور سوق داده می‌شود.

در لابه‌لای صحبت‌تان اشاره کردید که بده و بستانی بین تبلیغ فیلم‌ها و ماهواره‌ها صورت می‌گیرد. بیشتر در این خصوص توضیح می‌دهید؟

به این معنی که تبلیغات فیلم‌های ایرانی برای شبکه‌های ماهواره‌ای سود خوبی دارد، یعنی با افزایش مخاطب آنها همراه می‌شود، شما دقت کنید در چند سال اخیر صداوسیما که با افت مخاطب همراه بوده اما شبکه‌های ماهواره‌ای پرمخاطب‌تر شدند، کشور همسایه ما ترکیه در صادرات سریال رتبه بسیار بالایی دارد و این باعث می‌شود فعالیت‌ها در این کشور گسترش پیدا کند یا در کشور کره، در ساخت سریال‌های پرمخاطب موفق بوده. وقتی شبکه‌های ماهواره‌ای اقدام به پخش این سریال‌ها می‌کنند با رشد مخاطب همراه می‌شوند. تقویت شبکه‌های ماهواره‌ای باعث می‌شود سینماگران ما هم به سمت آنها بیشتر گرایش پیدا کنند و این باعث می‌شود تبلیغات به سمت ماهواره‌ها بیشتر شود واین یعنی تعامل.

متاسفانه در داخل کشور نه تنها چنین تعاملی اصلا وجود ندارد که اصلا به گسترش فعالیت و تقویت رسانه ملی فکر نمی‌شود، اما آقای عسگرپور تا به اینجا بیشتر درباره سطح ماجرا صحبت کردیم، یعنی دریافت‌های مستقیم از تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره‌ها را بررسی کردیم، اما اینجا بد نیست کمی زیربنایی به این ماجرا بپردازیم، شما اشاره کردید اگر نمودار رسم کنیم تمام راه های فیلمسازان به خارج می‌رسد، ولی ما هم برای شما از جنبه دیگر نمودار رسم می‌کنیم و از تناقض‌ها و تبعیض‌ها در این نمودار می گوییم‌. اگرچه در وهله اول این فروش قطعا برای بخشی از سینمای ایران مفید است اما پرسش اینجاست چرا مدیران سینما این فروش را به دوران مدیریت خود نسبت می‌دهند و این فروش را از عملکرد مطلوب خود ناشی می‌دانند؟ مگر سهم عمده فروش از تبلیغات ماهواره نیست‌؟ مگر ماهواره در معنای کلی کلمه امر مذمومی نیست؟ آیا این تناقض نیست؟

به عقیده من تبعاتی که این ماجرا دارد بسیار مهم است.

از سوی دیگر پرسشی که مطرح می شود اگر مدیران به دنبال گردش اقتصاد و فروش فیلم‌ها در سینما هستند چرا از اکران و نمایش فیلم‌های اجتماعی خوب مثل برادران لیلا و تفریق و... جلوگیری می‌کنند؟ اگر فروش خوب است چرا سینمای اجتماعی را محدود کردند؟ چرا قاطبه سینماگران شاخص اجتماعی امروز بیکار هستند و نمی‌توانند کار کنند؟ این تناقض نگران‌کننده نیست‌؟ به عنوان مثال اکران فیلم اجتماعی از رخشان بنی‌اعتماد یا اصغر فرهادی آن‌هم بدون تبلیغ در ماهواره‌، آیا پرفروش نخواهد شد؟ چرا این فیلمسازان نباید امروز فیلم بسازند؟ اصلا اگر فروش خوب است چرا تبلیغ در ماهواره‌ها را رسما اعلام نمی‌کنند؟

اتفاقا معتقدم در دوره‌ای هستیم که مخالفین سینمای متفکر ایران که مایلند شمایل غیرعمیقی ازسینمای چند دهه گذشته وجود داشته باشد، با بخشی از آقایان حاکمیت در کنار هم قرار گرفتند و با هم خواسته یاناخواسته هم‌جهت شده‌اند. به بیانی دیگر مجموعه‌ای از حاکمیت نظری دارد و بیشتر اوقات درحدشعاراز ارزش‌ها می‌گوید بدون اینکه توان توضیح درست داشته باشد با سینمای متفکر که غالبا دیدگاه انتقادی دارد مقابله می‌کنند، در خارج از کشور هم طی چندسال گذشته جریان‌هایی شکل گرفته که مایل است سینمای تفکربرانگیز ایران حضوررسمی نداشته وحالا این دو جریان در کنار هم به سینمای ایران لطمات جدی می‌زنندهرچند در ظاهر با هم مخالفند اما در عمل کنار هم هستند، در پاسخ به سوال شما باید بگویم که بله فعلا بخش مهمی از سینمای ایران فعال نیست‌. عده ای از فروش فیلم‌ها سودهایی می‌برند که اتفاقا نوش جان‌شان، در شرایطی قرار گرفتیم که اگر نقد می‌کنیم باید بلافاصله تمجید هم کنیم، چون معمولا از جانب مدیران کم تسلط سطحی‌نگر به منتقدان وضع موجود حمله می‌شود که شما با موفقیت همکاران‌تان مخالفید و شما اساسا با موفقیت سینما مخالفید و به این نحو سینماگران را به جان هم می‌اندازند، به همین دلیل لابه‌لای صحبتم می‌گویم که باور کنید از فروش فیلم‌های همکاران خوشحالم اما وقتی حرف از رونق می‌زنیم این واقعا مربوط به بخش نسبتا کم سینمای ایران می‌شود. مفهوم و واژه رونق گستردگی دارد و ما وقتی از رونق صحبت می‌کنیم از یک صنعت حرف می‌زنیم. از رونق صحبت می‌کنیم اما نزدیک به ۷۰درصد همکاران کارگردان ما چندسال است که بیکارند. این کجایش اسم رونق دارد؟ البته تعداد زیادی از سالن‌های سینما به واسطه بعضی فیلم‌ها پرمخاطب می‌شود که این می‌شود سود ‌صاحبان سالن ولی تعداد کمی از کارگردانان و تهیه‌کنندگان ما کار می‌کنند، حتی تعداد کمی از بازیگران ما کار می‌کنند. شما به فیلم‌ها و سریال‌ها نگاه کنید، چند بازیگر هستند که در حال حاضر مشغول به کار هستند پس بقیه کجا هستند؟

این اسمش را می‌توانیم رونق بگذاریم؟

رونق بخشی ازسینماست ونه سینما به مفهوم کلی، به نظر من مسوولان لطف کنند واژه رونق را این‌قدر به کار نبرند.این اعداد و فروش سالن های سینما بخش کمی از کل مجموعه سینما را شامل می‌شود، در صورتی‌که در حال حاضر می‌بینیم به جای آنکه زمینه‌ای ایجاد شود تا کورسوی امید ایجاد شود تا بقیه اهالی سینما هم بتوانند کار کنند اما جریان نظارتی به گونه‌ای عمل می‌کنند که تنها بخشی از سینما فعال است و بخش زیاد دیگری غیرفعال، اینکه اسمش رونق نیست، درحالی که مزیت نسبی فرهنگی و هنری سینمای ایران با سینمای جدی و تفکربرانگیز بوده است که من معتقدم این بخش را در حال حاضر به مقدار بسیار زیادی از دست دادیم، مگر اینکه فیلمسازان با شرایط اقتصادی و روحیات خودشان فیلمی تولید کنند و در دنیا منتشر کنند که آن قسمت از سینما کارکرد خودش را دارد، ولی درخصوص فیلمسازان صاحب اصول وسبک عملازمینه‌ای برای فعالیت‌شان وجود ندارد و اگر هم بخواهند فعالیت کنند، نمی‌توانند چون قواعدی که در سینمای ایران در حال حاضر وجود دارد با قواعدی که آنها به آن پایبند هستند فاصله دارد و به آن تن نمی‌دهند.

اینجا همان جایی است که همان دو جریانی که گفتم برای از بین بردن بخش مهمی از سینمای ایران که حضورشان مزیت نسبی است همگام می‌شوند.امیدوارم سازندگان فیلم‌های پرفروش فراموش نکنند که بخشی از امکان فعالیت مستمری که برای آنها به وجود آمده مرهون فعالیت درخشان فیلمسازان روشنفکر و متفکر است که مسیررابرای سینمای پرآوازه ایران شکل داده تا برای جریان‌های مختلف محترم شمرده شود، تصور اینکه به تدریج سینمای متفکر از زیست بوم سینمای ایران حذف شود و بقیه این زیست بوم که فعلا مترادف شده با فیلم‌های کمدی بتواند بار فرهنگی سینما را به دوش بکشد بسیار ساده‌انگارانه است.

جالب، سکوت مدیران در این باره است‌.

مدیران که فعلا تلاش‌شان روی فروش بالا به هر قیمتی است و ظاهرا آن‌قدر پروانه ساخت فیلم کمدی صادر شده یا درخواست شده که خودشان به این موضوع پی بردند.

حتی اعلام کردند که دیگر فیلم کمدی در اولویت ما نیست و گفتند درخواست پروانه ساخت برای فیلم کمدی ندهید.

الان سینما یک مدل خاص رواج پیدا کرده است، قبل از انقلاب می‌گفتند مرحوم بیک ایمان‌وردی درسال چند فیلم همزمان با هم کار می‌کرد طوری که ممکن بودبا همان لباس فیلم اول سر فیلم دوم و سوم هم حاضر می‌شد، الان شما نگاه کنید اکثر پلان فیلم‌های پرفروش خیلی شبیه هم شده‌اند، (باز اینجا تاکید می‌کنم که این نوع فیلم‌ها باید ساخته شود و فروش داشته باشند) ولی کیفیت هم باید داشته باشند یا نه؟ البته من بیشتراین مشکلات را از نگاه وعملکردمدیران می بینم که نگاه بلندنظرانه به اداره سینما ندارند تا زمینه ایجاد شود که فیلمسازانی که مزیت نسبی برای سینما هستند هم فعالیت کنند. غم‌انگیزتر آنجاست که امروز بخش رسمی سینما که تریبون دارند به بخش دیگر و ارزشمند سینما حمله می‌کنند. شما به فهرست چهل ساله سینمای ایران و فیلم‌هایی که در سینمای ایران ساخته شده، نگاه کنید ببینید از کجا به کجا رسیدیم.

اتفاقا به نکته‌ای اشاره کردید که مدنظر ما بود. دوره‌ای بود که عباس کیارستمی پرچمدار سینمای ایران بود، درحالی که الان سینمای کمدی فاقد کیفیت پرفروش می‌شوند و مدیران از این فروش فخر می‌فروشند و فیلم‌های کمدی پرچمدار سینمای ایران شده و جهان هم ما را با این فیلم‌های کمدی رسمی می‌شناسد. جناب عسگرپور! نیک می‌دانید اگر ما به تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره‌ها ایراد می‌گیریم بخش‌های مختلف دارد. یک بخش هم همین نگاهی است که جهان به سینمای ایران از طریق ماهواره‌ها دارد.

در دهه شصت زمانی که جنگ بود مدیران ما تلاش کردند ارتباطات بین‌المللی برقرار کنند درحالی که ایران درگیر جنگ با عراق بود بخش فرهنگی کار خودش را بکند و ایران با فیلم‌هایش در جهان شناخته شود و نگاه‌ها به سمت ایران باشد. اواخر دهه شصت بود که هفته فیلم ایران در امریکا برگزار شد و تعداد زیادی از فیلمسازان شناخته شده و معتبر فیلم‌های‌شان در این رویداد شرکت کرد. همان زمان که مخالفان تظاهرات به راه انداخته بودند وخاطره معروف عباس کیارستمی با پرویز صیاد هست که به او گفت من بیرون سالن با پلاکارد می‌ایستم تو به سالن برو و فیلم ببین.

می‌خواهم بگویم آن زمان این‌گونه از سینمای روشنفکر دفاع می‌کردند شما درنظر بگیرید که الان هفته فیلم دراروپاوامریکا برگزار کنیم چه دستاوردی آقایان برای نمایش آثارموردعلاقه‌شان در این رویداد دارند؟ سینمای متفکر و روشنفکر را که از بین بردند، این فیلم‌های پرفروش می‌شوند نماینده سینمای ایران؟ البته من معتقدم نسل جوان با استعداد زیادی داریم که می‌توانند پرچم‌های سینمای ایران در دنیا راهمچنان بالا ببرند اما یازمینه کار برای‌شان فراهم نیست یا مجبورند به سمت پول و سرمایه و دلخوشی سینماداران بروند ودرچرخه کمدی‌سازی مدل فعلی قرار بگیرند و این برای سینمای ایران نه تنها بد است که فاجعه است. زمانی بود که در جشنواره‌های مهم خارجی هر سال فیلمی به صورت رسمی از ایران داشتیم. در حال حاضر فقط بگیر و ببند و توبیخ است که چرا فیلم‌ها بدون مجوز در جشنواره‌های خارجی شرکت می‌کنندو وزارت ارشاد مجبور است جلوی این فیلم‌ها را بگیرد. درحالی که باید فضای کار برای سینماگران باز شود تا فیلم‌ها در مسیر رسمی و بدون دعوا در چنین رویدادهای معتبری شرکت کنند. قبلا رنگ‌آمیزی تنوع فیلمسازان در سینمای ایران زیاد بود ولی در حال حاضر بخش زیادی از سینماگران دیگر امکان فعالیت ندارند. ازطرفی غلبه نگاه امنیتی رایج دردستگاه‌های امنیتی برنگاه فرهنگی مدیران روزگار ناخوشایندی رابرای سینما رقم زده است.

جناب عسگرپور! نکته‌ای که در آخر به آن اشاره کنیم، آیا تبلیغات ماهواره‌ای که فروش هرچه بالای فیلم‌های سینمای ایران آن‌هم به صورت تبعیض‌آمیر به دنبال دارد، باعث نفوذ تفکر سرمایه‌داری در سینما می‌شود؟ چون در حال حاضر در سینما همه چیز به پول خلاصه شده، تهیه‌کننده‌ها فیلم کمدی می‌سازند چون بازگشت سرمایه دارد و حرف پول در میان آنهاست، سینماداران فیلم کمدی اکران می‌کنند چون بازگشت سرمایه دارد، جالب اینکه فیلمسازان مدعی تفکر هم سمت ساخت فیلم کمدی رفتند، آیا رواج چنین تفکری درست است؟ نکته مهم‌تر اینکه آیا وقتی تهیه‌کننده‌ای از نمایش فیلمی سود هنگفت می‌کند آیا این دریافت هزینه نباید در سینما منتشر شود؟ یا اینکه فقط مختص به تهیه‌کننده است؟ از این منظر که در کشورهای خارج از سودهای کلان حاصل از فیلم‌های پرفروش تهیه‌کننده باید دو، سه فیلم تجربی هنری بسازد و دست فیلمسازان جوان را بگیرد... در ایران انگار اوضاع فرق می‌کند. نظر شما در این مورد چیست؟

با توصیه‌های اخلاقی نمی‌توان یک زیست بوم را اداره کرد، تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار ما هم حاصل شرایط کشور هستند، با مجموعه‌ای از دولت مواجهیم که از راه‌های گوناگون از مردم عوارض و مالیات و... می‌گیرد، هزینه‌های زندگی را به ‌شدت بالا می‌برد، ارزش پول ملی را به بدترین حالت می‌رساند و بعد توقع فرزندآوری و حال خوب و نشاط از مردم دارند. واقعا نمی‌دانم با چه رویی چنین توقعاتی از جامعه دارند؟ دیگر دست در جیب مردم کردن جزو ساختار کشور شده است.

تهیه‌کننده و سرمایه‌گذارونهایتا تولیدفیلم هم محصول همین شرایط است (همین‌جا بگویم که اغلب با سرمایه‌گذار در سینما مواجه هستیم تا تهیه‌کننده). شما به صنعت خودروسازی نگاه کنید. همین چند وقت پیش بود که رسما اعلام شد که یک شرکت خودروساز نزدیک به چند هزار میلیارد از مردم زیادی گرفته است با خودم گفتم اگر فقط همین یک مورد مدیران خودروسازی مجبور شوند پول زیاد گرفته شده از مردم را به آنها پس دهند مردم به این نتیجه می‌رسند که با نظامی مواجه هستند که با عدالت با آنها رفتار می‌کند و حقوق آنها را رعایت می‌کند ولی نتیجه چه شد می‌فهمید در یک جریانی این تبلیغات باید اتفاق می‌افتاد، همین و بس، اصلا مگر سابقه‌ای از پس دادن وجود داشته که این دومی‌اش باشد؟ در چنین زیست بومی دیگر به سختی می‌شود از تعهد و اخلاق و سلامت فرهنگی گفت. وقتی هم به دست‌اندرکاران جدیدی که سود زیادی برده‌اند از مسوولیت اجتماعی می‌گویی در ظاهر تایید می‌کنند ولی در دل پوزخند می‌زنند، به نظرم خیلی تقصیر آنها نیست، چراکه بیشترشان در زیست بومی که شالوده‌اش در عملکرد مسوولین مشخص است، رشد کرده‌اند.

آقای عسگرپور! به عنوان پرسش آخر با تبلیغات فیلم‌ها در ماهواره موافق هستید یا مخالف؟

مخالفم اما به تهیه‌کننده‌ها حق می‌دهم وقتی در داخل با بی‌مهری مواجه می‌شوند برای بازگشت سرمایه به ماهواره متوسل شوند. وقتی صحنه کشور ما از نخبگان خالی شده، وقتی مدیران ما فهم دقیقی از اداره حوزه‌های فرهنگ و هنر را ندارند، وقتی می‌گوییم فروش بالای چند فیلم رونق کل سینما به شمار نمی‌رود، تازه از آنجا مساله ما با آنها شروع می‌شود و آنها سینماگران را به جان هم می‌اندازند که شما از فروش فیلم همکاران‌تان راضی نیستید و مساله را سخیف جلوه می‌دهند.

در دوره‌ای هستیم که مخالفین سینمای متفکر ایران که مایلند شمایل غیرعمیقی از سینمای چند دهه گذشته وجود داشته باشد، با بخشی از آقایان حاکمیت در کنار هم قرار گرفتند و با هم خواسته یا ناخواسته هم‌جهت شده‌اند.
اگر نقد می‌کنیم باید بلافاصله تمجید هم کنیم، چون معمولا از جانب مدیران کم تسلط سطحی‌نگر به منتقدان وضع موجود، حمله می‌شود که شما با موفقیت همکاران‌تان مخالفید و شما اساسا با موفقیت سینما مخالفید و به این نحو سینماگران را به جان هم می‌اندازند.
از رونق صحبت می‌کنیم اما نزدیک به ۷۰درصد همکاران کارگردان ما چندسال است که بیکارند، حتی تعداد کمی از بازیگران ما کار می‌کنند، شما به فیلم‌ها و سریال‌ها نگاه کنید چند بازیگر هستند که در حال حاضر مشغول به کار هستند پس بقیه کجا هستند؟
الان هفته فیلم در اروپا و امریکا برگزار کنیم چه دستاوردی آقایان برای نمایش آثار مورد علاقه‌شان در این رویداد دارند؟ سینمای متفکر و روشنفکر را که از بین بردند، این فیلم‌های پرفروش می‌شوند نماینده سینمای ایران؟
معتقدم نسل جوان با استعداد زیادی داریم که می‌توانند پرچم‌های سینمای ایران در دنیا را همچنان بالا ببرند، اما یا زمینه کار برای‌شان فراهم نیست یا مجبورند به سمت پول و سرمایه و دلخوشی سینماداران بروند و در چرخه کمدی‌سازی مدل فعلی قرار بگیرند و این برای سینمای ایران نه تنها بد است که فاجعه است.
زمانی بود که در جشنواره‌های مهم خارجی هر سال فیلمی به صورت رسمی از ایران داشتیم. در حال حاضر فقط بگیر و ببند و توبیخ است که چرا فیلم‌ها بدون مجوز در جشنواره‌های خارجی شرکت می‌کنند و وزارت ارشاد مجبور است جلوی این فیلم‌ها را بگیرد. درحالی که باید فضای کار برای سینماگران باز شود تا فیلم‌ها در مسیر رسمی و بدون دعوا در چنین رویدادهای معتبری شرکت کنند.
دیگر دست در جیب مردم کردن جزو ساختار کشور شده است. تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار و نهایتا تولید فیلم هم محصول همین شرایط است.
به‌رغم اینکه مدیران دولتی (سینما) جلسات مکرر با مسوولان رسانه ملی بگذارند و از جلسات‌شان عکس بگیرند و تفاهمنامه هم امضا کنند اما در عمل می‌بینیم این تفاهم ها اجرایی نشده کما اینکه الان تعاملات به صفر نزدیک است.

۲۲۰۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900028

دیگر خبرها

  • رئیسی: تحریم نوعی جنگ است | در دکترین ما سلاح هسته‌ای وجود ندارد
  • بلیت سینما بعد از دو ماه دوباره گران شد
  • عاشقانه شمس و مولانا رکورد کمدی‌ها را زد/تغییر ناگهانی دبیر اقوام
  • رئیسی: تحریم نوعی جنگ است/ در دکترین ما دسترسی به سلاح هسته ای وجود ندارد
  • رکورد فروش روزانه سینما شکسته شد
  • استقبال بیش از ۱۸ هزار مخاطب از سینما‌های تصویر شهر
  • دولت سیزدهم برای مناطق جنوبی تهران چه برنامه هایی دارد؟ | نوسازی بافت فرسوده حریم راه آهن تا انتقال بازار شادآباد
  • از سینمای متفکر به فیلم های کمدی رسیدیم
  • برنامه امسال دولت سیزدهم برای عبور موفق از اوج بار تابستان
  • حقوق کارگران ۵۷ درصد بیشتر شده است